Wy KOLORY LATA

1. Posłuchajcie treści wiersza, który napisała Agnieszka Karcz:
Kraina tęczy
Gdy na niebie słońce świeci,
Ziemia moknie w ciepłym deszczu.
To pojawia się nad światem
Droga do krainy tęczy.

Wielki pas wstęg kolorowych,
Które w kształcie są półkola.
Jeden koniec się wyłania,
drugi kończy tuż na ziemią.

Barwy widoczne tej drogi są,
Każda ze wstęg ma barwę swą.
Aż w siedmiu kolorach mienią się,
I swoim pięknem dzielą się.

Kolor czerwony to znak gorąca.
Kolor pomarańczowy to cytrusów barwa.
Kolor żółty to słońca promień.
Kolor zielony to traw i lasów barwa.
Kolor niebieski to symbol nieba.
Kolor granatowy to głębia morza.
Kolor fioletowy to lawendy zapach.
Spójrz na niebo i policz sama.
2. Spróbujcie odpowiedzieć na pytania:
- Kiedy powstaje tęcza?
- Jakie kolory w niej występują?
- W jakiej porze roku tęczę na niebie możemy zaobserwować najczęściej?
Tęczę można zaobserwować na niebie tuż po deszczu, kiedy świeci słońce, a w trawie błyszczą kropelki wody. Można również zaobserwować tęczę podczas rozpryskiwania strumienia wody np.: z węża ogrodowego, poprzez przystawienie palca do otworu wylotowego.
Zapraszamy was do namalowania tęczy farbami plakatowymi, bawcie się mieszaniem kolorów. Pamiętajcie, że barwy podstawowe to: żółty, czerwony, niebieski a barwy pochodne to: pomarańczowy ( żółty + czerwony); zielony ( żółty + niebieski);
fioletowy ( niebieski + czerwony).
3. Posłuchajcie piosenki: „Już dużo wiem”, słowa Urszula Piotrowska, muzyka Magdalena Melnicka- Sypko na kanale You Tube
1. Nie jestem małym szkrabem,
Nie jestem też berbeciem,
Bo dziecko w moim wieku
Już dużo wie o świecie.
Zapytaj, o co zechcesz.
Usłyszysz wnet odpowiedź.
To wcale nie przechwałki,
Gdy ktoś ma olej w głowie.
Ref. Umiem liczyć jeden, dwa,
I litery dobrze znam.
Słyszę głoski: u, i, e.
W grupie chętnie bawię się.
2. Pytają mnie zabawki,
Czy jeszcze o nich myślę.
A ja im odpowiadam:
– No jasne, oczywiście!
I chociaż coraz częściej
zaglądam do książeczek,
Moimi przyjaciółmi
Na pewno wciąż będziecie.
Ref. Umiem liczyć …

Podczas słuchania piosenki możecie: klaskać, tupać, wybijać rytm na bębenku dwiema rękami, ręką wiodącą, ręką drugą i znowu ręką wiodącą.
4.Zachęcamy was do ilustrowania utworu „ Tęcza nad rzeką” ruchem.

„Tęcza nad rzeką"
Gdzieś wysoko nad wioseczką (wskaż ręką nad głową), bije grom (klaśnij w dłonie).
Zawieszony ponad rzeką tęczy krąg (zatocz ręką łuk).
Krąg wysoki, kolorowy, świetlny łuk.
Pod nim chmurek rząd deszczowych (opuszczaj rękę, poruszając palcami) suszę zmógł.
Ile ma kolorów tęcza? Siedem barw (pokaż 7 palców).
Jeśli chcesz, rób z nich naręcza i się baw! (dobierzcie się w pary i tańczcie w kółeczku).
5. Zapraszamy was do zrobienia kart pracy w „Tropicielach- Karty 4”-29, 30 i 31.
W „ Tropicielach- Piszę i liczę”, wykonajcie ćwiczenia na str. 76 i 77.



Zabawy ruchowe - kilka propozycji z wykorzystaniem piłki

Zabawa nr 1: Kto pobiegnie dalej
Najlepiej, aby uczestniczyło w zabawie przynajmniej troje dzieci. Potrzebna będzie jedna piłka wielkości piłki do nogi. Zadaniem każdego uczestnika jest podrzucenie jak najwyżej piłki do góry i przebiegnięcie jak największej odległości zanim piłka spadnie na ziemię. Wszyscy startują z tej samej linii i każdy ma trzy próby. Pozostali uczestnicy obserwują lot piłki i wszyscy wspólnie krzyczą „stop!” gdy dotknie ona ziemi. Zaznaczamy miejsce dobiegnięcia każdego z dzieci.

Zabawa nr 2: Kto pod kim dołki kopie
Zabawa zarówno dla rodzica, jak i dla dzieci. Najlepiej na piasku. Usypujemy dość sporą górkę z piasku i wokół niej rysujemy okrąg o granicy mniej więcej 5-10 cm od podstawy usypanej górki. Na szczycie górki kładziemy piłkę – najlepiej od tenisa stołowego lub ziemnego. Potrzebna będzie też łopatka do piasku. Każdy z uczestników zabawy po kolei musi wykopać łopatkę piachu z wnętrza zakreślonego okręgu lub samej górki, tak aby piłka umiejscowiona na szczycie nie spadła. Jeśli w czasie ruchu danego zawodnika piłka spadnie z górki, uczestnik odpada z gry.
Zabawa nr 3: Kto wyżej odbije

Potrzebny będzie sznurek lub taśma/skakanka/guma do skakania. W zabawie uczestniczy co najmniej troje dzieci (chyba że mamy do czego przywiązywać sznurek, to może być dwoje zawodników). Dwoje dzieci trzyma końce sznurka między sobą, najpierw na wysokości kolan. Trzecie dziecko musi odbić piłkę od ziemi jednym, silnym ruchem tak wysoko, aby przeskoczyła przez sznurek. Jeśli próba jest udana, dzieci trzymające sznurek podnoszą go na wysokość pośladków, następnie bioder, paszek, brody, czubka głowy i na koniec na wysokość wyprostowanych rąk nad głową. Dzieci powinny być mniej więcej tego samego wzrostu. Każdy uczestnik zabawy ma dwie próby do pokonania danej wysokości sznura za pomocą jednego odbicia piłki od ziemi. Jeśli dwie próby są nieudane, zmienia się z jednym z dzieci trzymających sznurek. Do tej zabawy najlepiej posłużą piłki sprężyste np. do siatkówki.

Zabawa nr 4: Wieża
Potrzebne będą trzy kije tej samej długości i dość równe podłoże. Ustawiamy trzy kije około metrowej wysokości na ziemi tak, aby stykały się czubkami i tworzyły piramidę. Przy piramidzie ustawiamy dziecko-strażnika wieży. Pozostali uczestnicy zabawy mają po 3 rzuty lekką i małą piłką, tak aby zburzyć stojącą konstrukcję. Strażnik może im w tym przeszkodzić, łapiąc piłkę, nie może jednak wychodzić poza okręg narysowany dość blisko ustawionej wieży. Należy też wcześniej ustalić odległość, z której rzucane będą piłki. Jeśli dziecko zburzy wieżę, zostaje jej strażnikiem, jeśli w 3 rzutach mu się to nie uda, odpada z gry.


Izabella Madej i Beata Niemczyk