Zabawy muzyczne dla dzieci

Dzieci uwielbiają zabawy z rytmem, który wpływa niezwykle stymulująco na wiele aspektów rozwoju. Świadomość ciała i przestrzeni rozwija się intensywnie w okresie wczesnego dzieciństwa, aby w dojrzałej formie stać się podstawą kształtowania się złożonych czynności psychoruchowych, takich jak mowa, czytanie, pisanie, liczenie. Jak wiadomo, kompetencje te decydują o postępach w nauce szkolnej. Dlatego warto poświęcić trochę czasu na to, aby wspomóc rozwój psychoruchowy swojego dziecka.

Popularne zabawy muzyczne
Świetnym pomysłem, żeby usprawnić dziecko, a przy tym spędzić z nim miło czas, jest takie organizowanie mu aktywności, w trakcie której będzie mogło bawić się przy muzyce. Ciekawe propozycje zabaw muzycznych:

Zabawa w figurki polega na tym, że dzieci biegają po sali w rytm puszczonej przez prowadzącego muzyki. Gdy muzyka zostanie zatrzymana, prowadzący mówi „Figurki, figurki zamieńcie się w.....” − tutaj pada nazwa przedmiotu, zwierzęcia lub rośliny, w zależności od wyobraźni. Potem prowadzący liczy głośno do trzech i dzieci muszą zastygnąć bez ruchu, przybierając wymienioną postać. Najładniejsza i co ważne nieruchoma figurka zostaje wybrana i staje przy prowadzącym. Teraz dziecko, które wygrało pierwszą rundę, może poprowadzić dalszą część zabawy aż do momentu, w którym będzie nowa figurka. Warto pamiętać, że młodsze dzieci będą się wzajemnie naśladować i wybór idealnej figurki może być trudny lub niesprawiedliwy z punktu widzenia dzieci. Starsze dzieci wykazują w tej zabawie większą kreatywność.
Zabawa w kolorowe rytmy. W tej zabawie na podłodze należy umieścić kolorowe chusty lub maty. Ważne jest, aby każda z chust lub mat była w innym, jednolitym kolorze. Dzieci tańczą między kolorowymi matami w rytm wesołej muzyki. Gdy muzyka cichnie, prowadzący prosi dzieci, aby weszły na matę oznaczoną np. kolorem czerwonym i liczy do trzech. Dziecko, które nie zdąży w tym czasie znaleźć się na kolorze, odpada z gry.
Baba Jaga patrzy to zabawa dość popularna w dzieciństwie dzisiejszych trzydziestoparolatków. Prowadzący przebiera się za Babę Jagę i bierze do ręki koc lub tkaninę tak duże, aby przykryły dziecko w całości. Dzieci biegają swobodnie po sali w rytm muzyki. Gdy muzyka ucichnie, Baba Jaga, która jest tyłem odwrócona do sali wypowiada znane słowa: „raz dwa trzy Baba Jaga patrzy” i odwraca się. W tym czasie dzieci muszą przykucnąć na podłodze i mocno zamknąć oczy. Baba Jaga chodzi po sali i przykrywa jedno z dzieci w całości, gdy to zrobi, prosi, aby dzieci wstały i zgadły, kto znajduje się pod przykryciem.
Pieczenie chleba to zabawa, którą zaczynają słowa piosenki: „Mało nas, mało nas do pieczenia chleba”. Jest to świetna zabawa dla dzieci od 4 do 6 roku życia. Wszyscy uczestnicy zabawy powinni znać nawzajem swoje imiona, ale można potraktować tę zabawę jako integracyjną. Dlatego jeśli mamy grupę, gdzie nie wszyscy się znają, poprośmy dzieci, aby po kolei przedstawiły się. Następnie wszyscy, łapiąc się za ręce, tworzą duży krąg, do środka którego zapraszamy parę losowo wybranych uczestników. Oba koła, małe i duże, kręcą się w rytm słów piosenki. Gdy dochodzimy do słów „ciebie tu potrzeba”, dziecko znajdujące się w małym kółeczku śpiewa zamiast nich np.: „tylko nam, tylko nam Oli tu potrzeba”. Wówczas Ola znajdująca się w dużym kole przechodzi do małego i w kolejnych słowach piosenki wskazuje następnego uczestnika, który przechodzi do małego koła. Gdy małe koło robi się coraz większe i z trudem mieści się w dużym kole, wówczas dzieci śpiewają drugą zwrotkę piosenki, wymieniając po kolei imię uczestnika, który wraca do dużego koła.
Opowiadanie muzyczne to rodzaj zabawy naśladowczej. Celem jest rytmiczne poruszanie się w takt muzyki. Tworzymy opowieść, która zawiera w sobie elementy ruchu, które dzieci mogą zilustrować. Na przykład: pewna rodzina słoni udała się na spacer − tata słoń − idzie ciężko − bum, bum, bum, mama – idzie szybko, a słoniątko – najszybciej − lekko i podskakując. Dzieci reagują natychmiast po usłyszeniu opowieści, naśladując opisane ruchy. W dalszej części opowieści można opisać na przykład taką historię: nagle rodzina słoni zobaczyła tygrysa − pauza muzyczna − wszyscy nieruchomo stanęli, tata słoń zatrąbił i tygrys uciekł. Historię powtarzamy od początku, co jakiś czas dodając nowe elementy, żeby zaskoczyć dzieci.
Beata Niemczyk
Izabella Madej

ZWIERZĘTA I ROŚLINY NA ŁĄCE
1. Kochane przedszkolaki usiądźcie wygodnie i posłuchajcie czytanego na głos opowiadania Joanny Modelskiej:
„Gdzie się podziały nasze kropeczki?”
Na łące panował niespokojny gwar. W trawie aż huczało od krzyków.
- Co to za hałasy? Co się z wami dzieje?- spytał duży żuk.
- Ktoś nam ukradł kropeczki ze skrzydeł! – wykrzyknęły przestraszone biedronki.
- Bez nich nie jesteśmy już takie same. Kto teraz będzie chciał wypatrywać nas w trawie? Czyje oko ucieszymy naszym widokiem?- zapytała najstarsza z biedronek.
- Kto śmiał to zrobić? – oburzył się żuk i ze zdziwienia aż postawił swoje różki na sztorc.
- Tu na łące, wszystkie owady mieszkają razem i sobie pomagają- zauważył pasikonik.
- To znaczy, że zakradł się do nas jakiś intruz. Czy ktoś widział coś podejrzanego?- zapytał żuk.
- Ja! Wczoraj przelatywały tędy pomarańczowe niby- biedronki. –zabzyczała pszczoła.
- Te psotnice już nie raz dawały nam się we znaki. Pewnie to one zabrały kropki biedronkom
i przyczepiły je do swoich skrzydeł.
- I co teraz żuku? Musimy jakoś wspomóc nasze przyjaciółki! Czy ktoś ma pomysł?- odezwał się pasikonik.
Zapadła cisza. Mimo, że owady bardzo chciały pomóc swoim koleżankom, żaden z nich nie wiedział, czym zastąpić skradzione kropeczki. Całej rozmowie przysłuchiwały się polne rośliny, szumiąc z oburzenia. Wtedy nad rozmówcami pochylił się kwiat maku.
- Wiem, że do biedronki mi daleko, ale w moim kwiecie są czarne nasiona, które mogę oddać biedronkom. – podpowiedział rozwiązanie mak.
- Naprawdę? Zrobiłbyś to dla nas?- z niedowierzaniem spytała najstarsza biedronka.
- Z przyjemnością i zaszczytem - radośnie odparł kwiat.
Owady ochoczo wzięły się do pracy i pomogły nalepić nowe kropki na czerwonych skrzydełkach.
A kiedym już skończyły, biedronki znowu wyglądały tak jak zawsze.
2. Odpowiedzcie na pytania:
Jakie rośliny i zwierzęta można spotkać na łące?
Co przydarzyło się biedronkom i kto im pomógł?
Co można robić na łące? (zbierać kwiatki, uprawiać sporty, odpocząć i słuchać odgłosów natury, zrobić biwak itp.)
Czego nie należy robić? (rozpalać ogniska, niszczyć przyrody, śmiecić, nie wolno łapać owadów itp.)
Gdzie mogą spędzić czas wolny osoby mieszkające w mieście? (w parku).
3. „ Rozśpiewana łąka”- zabawa dydaktyczna. Posłuchajcie na YouTube- nagrań odgłosów zwierząt zamieszkujących łąkę i spróbujcie kolejno je rozpoznać.
4. „ Kto po łące chodzi na łapach?- obejrzyjcie zdjęcia, albumy lub ilustracje łąki w Internecie, na których przedstawiane są zwierzęta zamieszkujące łąkę, poruszające się na czterech łapach.
Posłuchajcie wiersza Bożeny Formy- „ Krecik”.
Jestem sobie mały krecik, chcę by dzieci mnie poznały.
Bardzo miękkie mam futerko, nim pokryty jestem cały.
Najśmieszniejsze moje łapki, ciągle ziemię wypychają.
Silne, płaskie, jak łopatki, zawsze w pracy pomagają.
Swoim ryjkiem bardzo lubię korytarzy drążyć wiele.
Spulchniać zbite bryły ziemi, wiercić przejścia i tunele.
Gdy na dworze silne mrozy, w miłej norce wśród zapasów.
Siedząc, marzę o przetrwaniu, do wiosennych lepszych czasów.
Przyjrzyjcie się literze ł, Ł, wykonajcie ćwiczenia grafomotoryczne w liniaturze zeszytu.
5. „Zwierzęta na łące”- zabawa plastyczna.Namalujcie kredkami pastelowymi lub ołówkowymi dowolne zwierzęta mieszkające na łące i mające łapy. Następnie wytnijcie narysowane zwierzęta
i doklejcie do panoramy łąki.
6. Zabawa ortofoniczno- ruchowa „ Na wiosennej łące”.Pobawcie się wspólnie z rodzicami, według instrukcji.
Jest piękna pogoda, świeci słonko - dzieci siedzą w siadzie skrzyżnym, podnoszą ręce do góry i wykonują szybkie, ruchy dłońmi.
Wszyscy mieszkańcy łąki już wstali i wzięli się do pracy- dzieci wstają.
Mrówki budują swoje miasto- z rękami na biodrach dzieci wykonują obrót tułowia, raz w lewo,
raz w prawo.
Zajączki skaczą po łące- dzieci mówią trzy razy: kic , kic, kic i wykonują trzy skoki obunóż ( można zrobić kilka serii)
Ptaszki wysoko fruwają po niebie- stojąc w miejscu, dzieci mówią: pi, pi, pi a potem biegają
z rozłożonymi rękami.
Bocian dostojnie kroczy- dzieci idą z wysokim podnoszeniem nóg, zatrzymują się, wyciągają do przodu ręce i naśladując ruch bocianiego dzioba, mówią: kle, kle.
Nagle powiał wiatr, trawy i kwiaty kołyszą się na wietrze- dzieci mówią: szuszu, szu i kołyszą na boki wysoko podniesionymi rękami.
Zaczął padać majowy deszczyk- dzieci przykucają i uderzają rękami o podłogę mówiąc: kap, kap, kap.
Wszystkie zwierzątka chowają się do swoich domków- dzieci wracają na swoje miejsca i odpoczywają.
7. W „ Tropicielach- karty 4” prosimy o zrobienie zadań z tematu „ Na łące”- nr. 5, 6, 7, 8 i 9.
W „ Tropicielach- Piszę i liczę” zróbcie ćwiczenia na str. 66 i 67.

Beata Niemczyk
Izabella Madej