1. Drogie dzieci usiądźcie wygodnie i posłuchajcie opowiadaniaJoanny Wasilewskiej
„ Tajemnicamałego nasionka”.

Było sobie ziarenko. Ziarenko było maleńkie i słabe. Bało się, że zjedzą je ptaki, albo polna myszka. Ale zaopiekował się nim ogrodnik, który był duży i silny. Chodził po ogrodzie
z łopatą i kopał ziemię. Włożył ziarenko do świeżo skopanej ziemi. A tam pod ziemią było ciemno, ciepło i cicho. „Teraz sobie pośpię”- pomyślało ziarenko. Leżało spokojnie przez jakiś czas, aż nagle poczuło, że wokół zrobiło się mokro. Ach! To pewnie ogrodnik podlał ziemię! Rozzłościło się okropnie. Ze złości zaczęło się nadymać i pęcznieć tak mocno, że
aż pękło. Ale nic złego się nie stało. W miejscu pęknięcia pojawił się mały, biały kiełek.
Małe ziarenko zaczęło szybko rosnąć. Ogrodnik podlewał je, a słońce ogrzewało swoimi promieniami i w niedługim czasie zmieniło się w piękny, kolorowy kwiat.
Zadajemy dzieciom pytania w oparciu o treść opowiadania:
- Kto zaopiekował się ziarenkiem?
- Co robiło ziarenko w ziemi?
- Dlaczego ziarenko się rozzłościło i co zrobiło ze złości?
- Co pojawiło się w miejscu pęknięcia?
- Co wyrosło z ziarenka?

2.Zabawa dydaktyczna „Różne cebule”. Dzieci oglądają różne cebule jadalne: np. cebulę czerwoną, szalotkę, dymkę, oraz cebule kwiatowe: np. cebulkę tulipana, hiacynta. Dzieci porównują je, opisują ich kształt. Starają się odgadnąć ich przeznaczenie oraz badają budowę- obierają je i wąchają.
Dzieci starają się wyjaśnić powiedzenie co to znaczy „ ubierać się na cebulkę”.

3.Zabawa badawcza „ Co cebuli potrzebne jest do życia? Dzieci na podstawie własnych doświadczeń udzielają odpowiedzi na to pytanie, np. „cebula potrzebuje: wody, słońca, ciepła, ziemi oraz troskliwej opieki ogrodnika”.
Chętne dzieci podczas wspólnej zabawy z rodzicami wsadzają wybraną cebulę do doniczki z ziemią i ustawiają w słonecznym miejscu. Opiekują się swoją cebulą, podlewają i obserwują, jak będzie się zmieniać z upływem czasu.

4.Zabawa słuchowa - Gdzie słychać głoskę c?
Dzieci stoją, gdy usłyszą wyraz rozpoczynający się głoską „c” wówczas klaszczą w dłonie
i podskakują wysoko do góry; gdy usłyszą wyraz rozpoczynający się inną głoską –siadają ze skrzyżowanymi nogami.

5. Demonstracja nowej litery pisanej małej c i dużej C- porównywanie jej z literą drukowaną. Pokaz pisania litery bez liniatury a następnie w zeszycie z liniami. Omówienie miejsca zapisu małej i wielkiej litery w zeszycie. Chętne dzieci mogą próbować napisać nową literę „c” w liniaturze z pomocą rodzica lub samodzielnie.

6.„Cebula” - zabawa plastyczna polegająca na usprawnianie motoryki małej i koordynacji wzrokowo- ruchowej. Dzieci rysują kontury cebuli palcami wskazującymi obu rąk jednocześnie, bez odrywania palców od kartki. Następnie dzieci rysują kontur cebuli kredkami: świecowymi lub mazakami, później wyklejają kontur plasteliną lub kawałkami papieru kolorowego. Ozdabiają pracę według swojego pomysłu.

7. Przeczytanie dzieciom wiersza Danuty Gellnerowejpt. „ Przedszkolaki”.
„ Przedszkolaki”.
Przedszkolaki wiosną bardzo szybko rosną.
Potem znów, jak wiecie, podrastają w lecie.
A pod jesień- już za małe są buciki i sandały.
Krzesełko w przedszkolu robi się za niskie,
To znak, że czas do szkoły wyruszyć z tornistrem.
Udzielanie odpowiedzi na pytania w oparciu o treść wiersza:
- O jakiej porze roku przedszkolaki bardzo szybko rosną?
- O jakiej porze roku są najwyższe?
- Skąd wiadomo, że przedszkolaki muszą iść do szkoły?

8. Śpiewanie piosenki „ Polka- fasolka”.

Rachunki pani Wiosny – zabawa matematyczna.

Dziecko słucha zagadek matematycznych, wykonuje obliczenia przy użyciu klamerek i papierowych tacek. Rodzic czyta wiersz, a zadaniem dziecka jest przyczepianie do talerzyka tylu klamerek, ile kwiatów pojawi się we fragmencie wiersza.

Przyszła wiosna do lasku
Z kluczykiem przy pasku.
A te kluczyki brzęczące
To kolorowe kwiaty pachnące.

Rosną tu trzy zawilce i trzy krokusy.
Oblicz proszę, ile kwiatów wyszło
Spod zimowych pierzynek? ( dodajemy, przeliczamy)

Stąpa wiosna po łące.
Zbiera kwiaty pachnące.
Ma trzy stokrotki, cztery tulipany.
Powiedz, z ilu kwiatów zrobi wiosna
Bukiet pachnący? (dodajemy, przeliczamy)

Chodzi wiosna po lesie.
Promyczki słońca w koszach niesie.
Dwa kosze ma dla kwiatków,
Trzy dla trawki,
Trzy dla leśnej zwierzyny.
Ile koszy przyniosła wiosna dla swojej rodziny? (dodajemy, przeliczamy)

PRACA PLASTYCZNA ,,PSZCZÓŁKA''
Co będzie potrzebne?
rolka po papierze toaletowym
farby
papier kolorowy
nożyczki
klej
kółka
2 zapałki
samoprzylepny papier
Sposób wykonania:
Stół zabezpieczamy gazetą.
Zaczynamy od pomalowania rolki po papierze toaletowym na żółto.
W czasie gdy elementy schną dzieci wycinają skrzydełka i głowę dla naszych pszczół:

skrzydełka głowa
4. Następnie wycinają paski z papieru samoprzylepnego (można wcześniej przygotować linie dla ułatwienia tego zadania).
5. Teraz możemy przygotować głowę: do jej stworzenia należy wykorzystać wcześniej pomalowane zapałki oraz wycięte koło. Flamastrem malujemy oczy i buzię.
7. Na koniec wystarczy przykleić do tułowia czarne paski, skrzydełka oraz główkę i czułki (zapałki).

ZESTAW ĆWICZEŃ I ZABAW
Metodą Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne
„Bajka o moim ciele” – wszyscy znajdują się w pozycji siedzącej i nazywają różne części ciała i jednocześnie wykonując konkretny ruch:
- poznajemy swoje rączki,
- rączki witają się z nóżkami, dotykamy swoje stopy,
- paluszki spacerują dalej i spotykają kolanka,
- po kolankach mamy brzuszek, głaszczemy i masujemy,
- idą paluszki dalej i witają się z szyjką, kręcimy szyjką raz w jedna, raz w drugą stronę,
- po szyi poznają paluszki buźkę, dotykają oczka, nos – liczą dziurki w nosie, dotykają brodę,
- paluszki – wędrowniczki głaszczą włosy i spotykają uszy, liczą uszy.
- poprawianie fryzury.
„Lustro” - siedzimy naprzeciwko siebie. Jedna osoba wykonuje dowolne ruchy, gesty, drugie naśladuje jego ruchy.

Nauczanie zdalne dla zerówek - Beata Niemczyk i Iza Madej